750.080Wakker worden in the middle of nowhere
In een gemiddeld hostel of motel in Nieuw-Zeeland struikel je er bijna over: folders en flyers over activiteiten, accommodatie en horeca, netjes uitgestald om toeristen te verleiden tot het gebruik van juist die ene dienst. Heel handig, maar ik hou het meestal bij mijn Lonely Planet – één boek is heel wat handiger meesjouwen dan honderden folders. Toch zaten er twee tussen die ik maar wat graag meenam en die er, door mijn enthousiaste gebruik, tegenwoordig uitzien als een vod: het overzicht van DOC-kampeerplekken op het Noorder- en Zuidereiland. En ik kan iedereen aanraden ze ook aan de vaste reisuitrusting toe te voegen.
DOC, ook wel “Department of Conservation”, is een organisatie die niet alleen streeft naar behoud van natuur en cultureel erfgoed, maar ook mensenkennis wil laten maken met diezelfde prachtige natuur en cultuur die Nieuw-Zeeland te bieden heeft. Voor velen zal DOC bekend zijn door het enorme aantal “hiking tracks” die de organisatie heeft aangelegd, of gewoon door de typische groene borden met gele letters op vele plekken in het land, waarop informatie te vinden is over wat dat ene plekje nou precies zo bijzonder maakt.
Waar ik vooral van ben gaan houden zijn de kampeerplekken die door DOC beheerd worden. Dan komen die folders (één voor elk eiland) dus mooi van pas. Je vindt er een overzicht van elke campsite die DOC beheert, met informatie over de faciliteiten (die er soms helemaal niet zijn: lekker back to basic), kosten (vaak maar $6 en soms zelfs helemaal gratis!), of ze ook geschikt zijn voor campervans en– wat mij betreft het belangrijkst –de omgeving. Bevind je je in de buurt van een strand, meer of rivier? Aan de rand van een bos? In de buurt van een bijzondere hike? Er is altijd wel iets dat de omgeving van de campsite bijzonder maakt.
Het is heerlijk om de folders door te bladeren, op zoek naar de perfecte campsite. Het is alsof je steeds opnieuw zoekt naar dat perfecte “thuis” voor de nacht die gaat komen. En steeds opnieuw is het weer spannend als je de afslag naar de campsite neemt: hoe ziet de omgeving eruit? Zijn er andere mensen? Kunnen we een mooi plekje voor onze tent vinden?
Een negatieve ervaring heb ik eigenlijk nooit gehad. Dat kan ook bijnaniet. Alle campsites van DOC liggen midden in de natuur, wat het kamperen op zich al een feestje maakt. Wakker worden doordat het langzaam licht wordt, met de geluiden van de natuur om je heen – dat voelt bijzonder. En het maakt dat je steeds meer campsites wilt ontdekken.
Waar ik zoal gekampeerd heb? Aan het Rotoiti-meer, in de buurt van St. Arnaud: dicht bij een grote hoeveelheid tracks die je prachtige uitzichten over het meer en de omliggende bergen geven. En zo was er de campsite in Kinloch: helemaal aan het einde van een weg, aan het Kinloch-meer en dit keer naast een historische lodge met restaurant waar het gelukkig een stuk warmer was dan in de tent. Op het Noordereiland koos ik onder andere voor een campsite niet ver boven Napier. Ook weer aan een meer – je zou bijna denken dat het voor mij een vereiste is – en met een hoop zwarte zwanen die soms gevaarlijk dichtbij kwamen, maar uiteindelijk gelukkig niets deden.
Mijn grootste favoriet is echter met stip “Kiosk Creek”, langs de weg naar Milford Sound. Het uitzicht op de omliggende besneeuwde bergen is prachtig en het idee dat je echt “in the middle of nowhere” bent is heel speciaal. En als je ‘s morgens wakker wordt terwijl de mist over de aangrenzende rivier hangt, de zon langzaam doorbreekt, de grond wit is van de vrieskou van die nacht en het enige geluid dat je hoort het geluid is van fluitende vogels, dan voel je je heel bevoorrecht om in zo’n prachtig natuurgebied te mogen kamperen.
Ja, dankzij DOC hebik de smaak van het kamperen te pakken gekregen. Ik heb geweldige afgelegen plekken kunnen zien en kunnen overnachten op plaatsen waar je soms helemaal alleen bent. Het is geweldig dat je voor een paar dollar een nacht echt “buiten” kunt zijn. Iets dat ik iedereen die Nieuw-Zeeland bereist kan aanraden.
Mijn twee geliefde folders blijven duidelijk dus nog wel even in mijn bezit.Worden ze niet gebruikt tijdens mijn huidige reis, dan lijkt het me een mooi streven ze nog heel vaak door te bladeren om nieuwe favoriete campsites uit te zoeken, als voorpret voor een volgende reis. Die komt er namelijk zeker, en dan gaan die “vodjes” gewoon weer opnieuw mijn backpack in.
