Trim latte, óók op Featherston Station

Trim latte, óók op Featherston Station

door Kirsten

Ruim een maand wonen Wim, mijn partner, en ik in het dorpje Featherston, de poort tot het wijngebied de Wairarapa vanuit Wellington gezien. Omdat ik nog in Wellington werk neem ik vijf dagen per week om ongeveer kwart over zes 's ochtends de trein naar de regeringsstad - zelf werk ik ook voor de overheid als Publications Adviser.

Het is een uur heen en een uur terug. De treintunnel door het Rimutaka gebergte duurt ongeveer tien minuten. Er is geen autotunnel. Forensen die voor een autoreis kiezen, mogen de Rimutakas dagelijks via haarspeldbochten bedwingen. En in de winter is het de vraag of de weg open is. Nee geef mij maar de trein, zeker vanaf Featherston Station, waar je al op dat vroege tijdstip een heerlijke 'trim latte' kunt krijgen!

ZELF NAAR Nieuw-Zeeland?

Bekijk alle 81 reizen naar Nieuw-Zeeland

De koffiecultuur in Wellington is bekend. Mijn werkplek bevindt zich op de Terrace, ongeveer vijf minuten lopen van het station. In tegenstelling tot Auckland kan de stad Wellington zich moeilijk uitbreiden - ook door de groene zoom, de 'town belt' die niet bebouwd mag worden en ervoor zorgt dat Wellington altijd een groen uiterlijk zal houden. Alle werkplekken gaan dus de hoogte in en op de begane grond van al die hoogbouw bevindt zich meestal een koffieshop (in de ware zin van het woord) of twee - en zo niet dan staat er een koffiekar voor de deur. Met barrista's, ofwel koffiemakers, die hun hand niet omdraaien voor een latte, macchaito of moccha.

Ik ben gewend geraakt aan het koffie cultuurtje: werkbesprekingen worden niet zelden uitgezeten op een luie bank in een van die koffietenten. Soms met een taartje of scone maar sinds WeightWatchers@Work mij heeft bereikt probeer ik dat te laten. We betalen zelf, laat ik dat voorop stellen. De angst dat ambtenaren vooral als luie, geldverslindende dienstverleners worden gezien, is alleen maar verhoogd sinds in november 2008 National de verkiezingen won. Deze partij beloofde het aantal ambtenaren te doen slinken. En natuurlijk heeft de slechte wereldwijde economische situatie de Kiwi's ook in hun greep.

Maar een kop koffie voor 4 dollar moet kunnen. Liefst zo vroeg mogelijk na het opstaan. En ik vroeg me af hoe dat nou moest na onze verhuizing met eerst zo'n lange treinreis. Mijn geluk kon niet op toen ik de eerste dag, maandag 5 januari, op Featherston Station stond en er een man in korte broek het perron kwam opsnellen. Hij maakte twee deuren in het stationsgebouw open en daar stond een enorme koffiemachine en een koffiemaler.

De geur ervan deed me vergeten - even - dat de zomervakantie voorbij was en dat er weer gewerkt diende te worden. De barrista in korte broek had nog vakantie, maar in mindere tijden staat hij er in het pak en neemt de laatste van de drie treinen die 's ochtends vroeg naar Wellington gaan om nog bijtijds zijn ambtenarenbaan aan te kunnen gaan.

En toen ik al nippend aan de trim latte in de trein naar buiten keek naar velden met koeien en dan weer schapen tegen een achtergrond van groenbruine heuvels en de enorme Lake Wairarapa me tegemoet schitterde, wist ik dat we een goed besluit hadden genomen hiernaar toe te verhuizen!

Reizen Nieuw-Zeeland

Specialisten Nieuw-Zeeland

Stay tuned

Wil jij elke maand naar Nieuw-Zeeland?

  • Schrijf je in voor de maandelijkse nieuwsbrief boordevol foto's, prijsvragen en insider tips.
  • Ook ontvang je speciale deals van onze partners.
  • En profiteer je van de leukste kortingen op reisproducten.

Aanmelden nieuwsbrief

Nieuw-Zeeland kenner